Αττικός κρατήρας του ζωγράφου του Hirschfeld, 745-740 π.Χ. Εκφορά. Ύψος 1,23 μ. Αθήνα ΕΑΜ, Α 00990.

Στη ζώνη που βρίσκεται ανάμεσα στις λαβές εικονίζεται εκφορά νεκρού, θέμα σπανιότερο από εκείνο της πρόθεσης. Ο νεκρός μεταφέρεται με άρμα που το σέρνουν δυο άλογα και είναι σκεπασμένος με σάβανο διακοσμημένο με αβακωτό μοτίβο. Δεξιά και αριστερά συνοδεύουν την εκφορά συγγενείς. Τα διάφορα κενά συμπληρώνονται με σβάστικες ή πουλιά (κάτω από τα άλογα, κάτω από τη νεκρική κλίνη, κάτω από τις σβάστικες).

Αξιοσημείωτη είναι η προσπάθεια απόδοσης του βάθους, κάτι που γίνεται εύκολα αντιληπτό από την πίσω ρόδα της άμαξας που είναι μικρότερη και από τα πίσω πόδια της νεκρικής κλίνης που είναι κοντύτερα.

Σε μια δεύτερη ζώνη εικονίζονται δέκα άρματα, που τα σέρνουν δύο άλογα, με ηνιόχους που φορούν κράνη και κρατούν οκτώσχημες ασπίδες.

Το αγγείο χρησίμευε ως σήμα στον τάφο κάποιου Αθηναίου ευγενή. Δεχόταν σπονδές, που μέσω της διάτρητης βάσης του ποδιού του, κατέληγαν στο νεκρό.

Γενικότερα ως σήματα χρησιμοποιούνταν στις γυναικείες ταφές αμφορείς με λαβές στην κοιλιά και στις ανδρικές αμφορείς με λαιμό και κρατήρες με ψηλό πόδι.

Ο ζωγράφος του Hirschfeld οφείλει το όνομά του από τον πρώτο μελετητή του. Οι μορφές του μερικές φορές έχουν χαρακτηριστικές ανατομικές λεπτομέρειες και θα μπορούσαμε να πούμε πως είναι χαλαρές. Τα άλογά του φαίνονται σαν ξύλινα, με τις τονισμένες μουσούδες τους.

Ο ηνίοχος παρουσιάζεται πάνω στο άρμα του κρατώντας με τα δύο του χέρια (;) τα ηνία. Το σώμα του καλύπτεται από την οκτώσχημη ασπίδα. Η γραμμή στο κεφάλι του που μοιάζει με λοφίο είναι το κράνος.