Στη λέξη

θα βάλω

γιατί

ὠφελω

οξεία περισπωμένη

η ασυναίρετη λήγουσα στην ον., αιτ., και κλ., όταν τονίζεται, παίρνει οξεία η μακροκατάληκτη λήγουσα στη γεν. και δοτ., όταν τονίζεται, παίρνει περισπωμένη η προπαραλήγουσα πάντα παίρνει οξεία η π/λήγουσα είναι μακρά και η λήγουσα βραχεία η π/λήγουσα και η λήγουσα είναι μακρόχρονες προέρχεται από συναίρεση, και πριν από τη συναίρεση είχε οξεία η πρώτη από τις συλλαβές το ο και το ε παίρνουν πάντα οξεία

ἐμφανους

οξεία περισπωμένη

η ασυναίρετη λήγουσα στην ον., αιτ., και κλ., όταν τονίζεται, παίρνει οξεία η μακροκατάληκτη λήγουσα στη γεν. και δοτ., όταν τονίζεται, παίρνει περισπωμένη η προπαραλήγουσα πάντα παίρνει οξεία η π/λήγουσα είναι μακρά και η λήγουσα βραχεία η π/λήγουσα και η λήγουσα είναι μακρόχρονες προέρχεται από συναίρεση, και πριν από τη συναίρεση είχε οξεία η πρώτη από τις συλλαβές το ο και το ε παίρνουν πάντα οξεία

ἀσκητης

οξεία περισπωμένη

η ασυναίρετη λήγουσα στην ον., αιτ., και κλ., όταν τονίζεται, παίρνει οξεία η μακροκατάληκτη λήγουσα στη γεν. και δοτ., όταν τονίζεται, παίρνει περισπωμένη η προπαραλήγουσα πάντα παίρνει οξεία η π/λήγουσα είναι μακρά και η λήγουσα βραχεία η π/λήγουσα και η λήγουσα είναι μακρόχρονες προέρχεται από συναίρεση, και πριν από τη συναίρεση είχε οξεία η πρώτη από τις συλλαβές το ο και το ε παίρνουν πάντα οξεία

ἀθλητων

οξεία περισπωμένη

η ασυναίρετη λήγουσα στην ον., αιτ., και κλ., όταν τονίζεται, παίρνει οξεία η μακροκατάληκτη λήγουσα στη γεν. και δοτ., όταν τονίζεται, παίρνει περισπωμένη η προπαραλήγουσα πάντα παίρνει οξεία η π/λήγουσα είναι μακρά και η λήγουσα βραχεία η π/λήγουσα και η λήγουσα είναι μακρόχρονες προέρχεται από συναίρεση, και πριν από τη συναίρεση είχε οξεία η πρώτη από τις συλλαβές το ο και το ε παίρνουν πάντα οξεία

βέλος

οξεία περισπωμένη

η ασυναίρετη λήγουσα στην ον., αιτ., και κλ., όταν τονίζεται, παίρνει οξεία η μακροκατάληκτη λήγουσα στη γεν. και δοτ., όταν τονίζεται, παίρνει περισπωμένη η προπαραλήγουσα πάντα παίρνει οξεία η π/λήγουσα είναι μακρά και η λήγουσα βραχεία η π/λήγουσα και η λήγουσα είναι μακρόχρονες προέρχεται από συναίρεση, και πριν από τη συναίρεση είχε οξεία η πρώτη από τις συλλαβές το ο και το ε παίρνουν πάντα οξεία

νους

οξεία περισπωμένη

η ασυναίρετη λήγουσα στην ον., αιτ., και κλ., όταν τονίζεται, παίρνει οξεία η μακροκατάληκτη λήγουσα στη γεν. και δοτ., όταν τονίζεται, παίρνει περισπωμένη η προπαραλήγουσα πάντα παίρνει οξεία η π/λήγουσα είναι μακρά και η λήγουσα βραχεία η π/λήγουσα και η λήγουσα είναι μακρόχρονες προέρχεται από συναίρεση, και πριν από τη συναίρεση είχε οξεία η πρώτη από τις συλλαβές το ο και το ε παίρνουν πάντα οξεία

πληθος

οξεία περισπωμένη

η ασυναίρετη λήγουσα στην ον., αιτ., και κλ., όταν τονίζεται, παίρνει οξεία η μακροκατάληκτη λήγουσα στη γεν. και δοτ., όταν τονίζεται, παίρνει περισπωμένη η προπαραλήγουσα πάντα παίρνει οξεία η π/λήγουσα είναι μακρά και η λήγουσα βραχεία η π/λήγουσα και η λήγουσα είναι μακρόχρονες προέρχεται από συναίρεση, και πριν από τη συναίρεση είχε οξεία η πρώτη από τις συλλαβές το ο και το ε παίρνουν πάντα οξεία

πληθους

οξεία περισπωμένη

η ασυναίρετη λήγουσα στην ον., αιτ., και κλ., όταν τονίζεται, παίρνει οξεία η μακροκατάληκτη λήγουσα στη γεν. και δοτ., όταν τονίζεται, παίρνει περισπωμένη η προπαραλήγουσα πάντα παίρνει οξεία η π/λήγουσα είναι μακρά και η λήγουσα βραχεία η π/λήγουσα και η λήγουσα είναι μακρόχρονες προέρχεται από συναίρεση, και πριν από τη συναίρεση είχε οξεία η πρώτη από τις συλλαβές το ο και το ε παίρνουν πάντα οξεία

ἐλευθερος

οξεία περισπωμένη

η ασυναίρετη λήγουσα στην ον., αιτ., και κλ., όταν τονίζεται, παίρνει οξεία η μακροκατάληκτη λήγουσα στη γεν. και δοτ., όταν τονίζεται, παίρνει περισπωμένη η προπαραλήγουσα πάντα παίρνει οξεία η π/λήγουσα είναι μακρά και η λήγουσα βραχεία η π/λήγουσα και η λήγουσα είναι μακρόχρονες προέρχεται από συναίρεση, και πριν από τη συναίρεση είχε οξεία η πρώτη από τις συλλαβές το ο και το ε παίρνουν πάντα οξεία

ἀγαθου

οξεία περισπωμένη

η ασυναίρετη λήγουσα στην ον., αιτ., και κλ., όταν τονίζεται, παίρνει οξεία η μακροκατάληκτη λήγουσα στη γεν. και δοτ., όταν τονίζεται, παίρνει περισπωμένη η προπαραλήγουσα πάντα παίρνει οξεία η π/λήγουσα είναι μακρά και η λήγουσα βραχεία η π/λήγουσα και η λήγουσα είναι μακρόχρονες προέρχεται από συναίρεση, και πριν από τη συναίρεση είχε οξεία η πρώτη από τις συλλαβές το ο και το ε παίρνουν πάντα οξεία