Ο Λυκούργος (390-324 π.Χ.), πολιτικός από διακεκριμένη αθηναϊκή οικογένεια, μαθητής του Πλάτωνα και του Ισοκράτη, ανήκε στην αντιμακεδονική παράταξη. Συνεργάστηκε με τον Δημοσθένη και επί 12 χρόνια (338-326 π.Χ.) διαχειρίστηκε τα οικονομικά της Αθήνας, ως υπεύθυνος για δημόσια έργα.
Το πατριωτικό πάθος, η πίστη στο ιδεώδες της πόλης, η υπεράσπιση των αξιών και η προσκόλλησή του στην αρετή εκφράζονται στον μοναδικό λόγο τους που διασώθηκε, στον Κατά Λεωκράτους, τον οποίο εκφώνησε ο ίδιος στο δικαστήριο. Ο Λεωκράτης, πλούσιος Αθηναίος, κατηγορείται ως προδότης με ένα τεράστιο εύρος επιχειρημάτων, γιατί μετά την ήττα στη Χαιρώνεια εγκατέλειψε την Αθήνα, χωρίς να συμμεριστεί τους κινδύνους που διέτρεχε η πατρίδα του. Ο Λεωκράτης αθωώθηκε με διαφορά μόνο μίας ψήφου.
Η επίδραση του Ισοκράτη είναι εμφανής στο ύφος του λόγου του (χρήση περιφράσεων, ζευγών από συνώνυμα, αφηρημένων ουσιαστικών κ.ά.).
Ο Κατά Λεωκράτους λόγος στη Βικιπαίδεια
Πηγή: Ιστορία της Αρχαίας Ελληνικής Γραμματείας, Α', Β' Γ' Γυμνασίου, Αναστάσιος Στέφος, Εμμανουήλ Στεργιούλης, Γεωργία Χαριτίδου, ΟΕΔΒ, Αθήνα, εκδ. Β, 2007